[حسان ابوهيبه]

عجز القلم عن الكتابه لما شاف الناس عايشه فى كئابه
عجز القلم وقال راح اكتب ليه تانى
احسلى اعيش فى الدنيا دى وحدانى
لو شفت صاحبى هاكون مدارى
واخلى كل الناس تنسانى
بيبكى القلم ويقول
يارب مش معقل
الحزن بينهم طال
ومش طالعله تهار
وزمن صبح غدار
مليان بالشر والاشرار
يا رب نفسى اعيش فى النور
واكتب لصاحبى احلى سطور
وبين حبايبى الف وادور
عجز القلم عن الكتابه لما شاف الناس عايشه فى كئابه